Ik ben Evie en ik koos ervoor om samen met mijn echtgenoot Thijs op de foto te staan voor deze bewustwordingscampagne ‘Endo heb je niet alleen!‘
Thijs en ik leerden mekaar 27 jaar geleden kennen. In een tijd dat er nog geen datingapps bestonden, maar gewoon “old school” op café via gemeenschappelijke vrienden.
Onze kinderwens was het 1e moment waarop we, zoals achteraf bleek, geconfronteerd werden met de impact van endometriose.
Het werd immers een lang en moeizaam fertiliteitstraject van 5 jaar….
Het traject kon onze kinderwens niet in vervulling laten gaan, maar het bracht ons wel dichter bij mekaar. Want elke controle, elk onderzoek, elke stap: we deden dit samen.
Ook in de jaren nadien tot op heden, van de diagnose endometriose & adenomyose tot mijn zoektocht naar de juiste behandelingen en (herhaalde) chirurgie: Thijs stond en staat nog steeds aan mijn zijde. Hij is mijn steun en toeverlaat, mijn grote knuffelbeer ♥️
Endometriose heeft soms een impact op ons dagelijks leven, maar dankzij Thijs voel ik me toch ook nog gewoon “vrouw, “heb” ik endometriose en “ben” ik het niet, probeer ik nog steeds dromen te realiseren en heb ik vertrouwen dat, wat de toekomst ook brengt, we hierin onze weg zullen in vinden…
Samen bereiken we altijd de finish ♥️Al blijkt het leven geen sprint te zijn, maar een marathon…
Mijn verhaal kon je reeds lezen tijdens mijn deelname aan onze 2e bewustwordingscampagne – Geef endometriose een stem
Tijdens onze derde bewustwordingscampagne van dit jaar volgt er een update…
UPDATE 2024-2025
Tijdens de operatie in oktober ’23 waarbij alle endo werd weggehaald, werd er ook adenomyose van de baarmoeder vastgesteld. De pijn en ongemakken van de adeno hadden we tot dan toe zeer goed kunnen beperken dankzij een spiraal. Dit was ook de reden waarom we in 2023 beslist hadden om “BEA” (mijn baarmoeder) niet te verwijderen.
Maar vanaf september ’24 ging het opnieuw mis: darmproblemen, vermoeidheid, ontstekingen, hoofdpijn, pijnlijke menstruatie… staken terug de kop op. Alles wees erop dat de adenomyose aan het opflakkeren was, met alle gevolgen en risico’s van dien!
Mijn beslissing was snel en duidelijk: R.I.P. BEA.
De hysterectomie werd gepland op 31 december, BEA werd verwijderd inclusief (nieuwe!) endometriosehaarden.
En zo draaide ik op 31 december letterlijk een pagina om en begon 1 januari 2025 met een nieuw hoofdstuk.
2024 was een jaar van beseffen (i.p.v. weten) dat endometriose chronisch en progressief kan zijn.
Een jaar waar ik opnieuw noodgedwongen keuzes moest maken op privé-, gezondheid- en professioneel vlak.
Een jaar waaruit blijkt dat je als endometriosepatiënt heel erg afhankelijk bent van zorgverleners en dit jou in een kwetsbare positie kan brengen.
Maar ook een jaar waarin je merkt wie jouw onvoorwaardelijk steunt en zij ervoor zorgen dat het terug goed komt.
Een jaar waarin ik besloot om, binnen mijn grenzen van mogelijkheden, vrijwilliger te worden bij Behind Endo (Stories) vzw. Omdat er nog zo veel werk is aan de winkel om tot bewustwording, correcte informatie en een goed zorgplan te komen!
Omdat ik er rotsvast in geloof dat vrouwen, door krachten te bundelen, bruggen te bouwen én te verbinden, perspectief kunnen beiden aan vele andere vrouwen met endometriose!
“One women can make a difference but together we can rock the world”
#endopreneurs #womensupportingwomen #womeninspiringwomen